Öğretici profilindeki insanları oldum olası sevmedim. Hala da sevmiyorum. Tek bir istisnam oldu. Yeri ayrı oldu ve hala aldığı yeri koruyor. Ama yeni tanıştığım bu insanlara olan tavrım hiçbir zaman değişmeyecek. Hep insanları davranışlarıyla, özellikle de konuşurken seçtikleri kelimelerle değerlendiririm. Bu özelliğim sanırım bendeki pişman olmadığım tek şey. Karşıma çıkan herkes derin bir incelemeden geçer. Özellikle ahlaki davranışlar yönünden. Sanırım bu sene 100 puan vermeyeceğim. Bu yıl iğrenç bir şekilde başladı. 2018 zaten onu aradığımı biliyor. 2019 da gülümseyerek bakıyor bana ben demiştim diye. Hiçbir zaman bulunduğum yerleri iyi seçemedim. Bunda benim mi suçum var yoksa zamanın getirisi mi bilemiyorum ama bu kısır döngüden çok bunaldım. Başka insanlara katlanmak zorunda olmak benim için çok zor. İnsanları aslında insan(sı)ları sevmiyorum ben. Gel gör ki sürekli onların çevresinde ya da tam ortasında kalıyorum. Canım sıkkın. Bugün bir öneriyle buraya geldim. Yaz dedi bana. Seni rahatlatıyorsa yaz. O öneriyi dinledim ve buradayım. Sanırım o bu sene istisnam olacak. Yerini korur mu bilmem ama korumasını isterim. Gördüklerim dışında olmamasını dilerim. Çünkü yeterince canım yandı.
Klasik stres aylarımdayım. Bu durumu düzeltebilecek hiçbir şey yapamıyorum. Ağlamak dışında. Mutlu görünüp, sorun yokmuş gibi davranıp kafamda bin bir sorunun dolaştığı o iğrenç zamanlar. Hep aynı dönemi yaşamak zor. Her şeyden boş vermiş görünmek çok zor. Anlaşılmamak daha da zor. Tekrar tekrar yıpranmak ve yıpranan yerleri onaramamak... Nasıl anlatayım içimdekini. Nasıl anlatsam anlaşılırım. Nereye gideyim, ne yapayım. Hep sorular sorular...
Geçecek biliyorum. Bu da sona erecek. Ama benden beni alarak. Köşe bucakta ağlayarak, anlatamayarak, nefes alamayarak, yere göğe sığamayarak.
İyi görünmeye çalışıyorum. Gülümsemeye ve hiçbir şeyi hesap almamaya. Ama böyle biri değilim. Sorumsuz olamıyorum. Hayatımı bırakamıyorum. Bırakamam. Geleceğimi tek bir kelimeyle silemem. Gelecek çabuk gel olur mu??? Çabucak gel....
Bir şey biliyorsam eğer kendimi üzdüm sürekli. Kimseyi incitmek istemeden. Başkalarını korumaya çalışırken kendimden meğerse kendimi koruyamadım . Kendimin katiliyim ben...