''Hiç yazamadım. Birileri görür, okur diye. Oysa ne çok isterdim bunu.'' ↫엘리프 일기 ↫Elif'in Günlüğü ↫Elif's Diary
Artık her kelimem de sen varsın. Yazdığım anlaşılmayan her satırda. Bütün hepsinin içindeki gizli anlamların hepsi sensin. Bu kadar yanlızlığı tercih etmemde, her sessizliğimdesin.
Yalnızken düşünebiliyor insan. Kurgularını devam ettirebiliyor. Çevremde insanlar varken sen yoksun. Onlar yokken sen varsın. Bu yüzden kaçmalarım. İnsanlara kızgınlığım, dünyaya kızgınlığım, var olan her şeye sinirim bu yüzden. Sende ki samimiyeti gördükçe artıyor onlara olan sitemim. Her şeye karşı görünüşüm, kimilerine göre aykırı oluşum. Katı, sert, huzursuz, sinirli ve sürekli ağlıyor oluşum bu yüzden. Dışa vuramamaktan, anlatamamaktan işte hepsi. Kimseye anlatmam ki kendimi. Paylaşamadım içimdeki huzursuzluğu, ümitsizliği. İçimdeki huzuru da kimseye itiraf edemedim. Hiç yazamadım da. Birileri görür, okur diye. Oysa ne çok isterdim bunu. Beni yüreklendireceklerini bilsem konuşurdum, anlatırdım, yazardım. Beni eleştirici biri sanıyorlar. Ben, ben itiraf edemedikçe, anlatamadıkça tutunacak, saklanacak şeyler aradım. Yazdım ama neyi ne kadar yazabildim?
Yazdıklarım, okuduklarım hiçbirinde yoksun ki! Yalnızca ezgilerde buldum seni. Orada sadece hissetmek istedim. Seni duymak istedim. Ruhuma yeni çiçekler verip yeni satırlar oluşturdum. Faydasızdı. Olmadı. Yerine geçmedi. Huzursuzluğum, mutsuzluğum gittikçe büyüyor. Neyi nasıl değerlendirdiğimi bilmiyorum. Yazıyorum diyorum ama bu yazmak mı ki? Her eline kalem alan yazmış mı oluyor? Cevap arıyorum. İçimdeki her şeyi yerle bir eden tsunamiyi durduracak bir şey varsa şu dünyada -ama hiç sanmıyorum olduğunu- varsa onu bulmak ve her şeyi durdurmak istiyorum. Eskiye geri dönemem, yeniyi yazamam. Benden ne olur bundan sonra?
Bazı şeyleri kabullenmek gerekiyor. Bu sefer onu yapıyorum. Bayrağımı indirdim, pes ediyorum. Bakalım bu benim kalbime ne yapacak, beynin çok da bir önemi yok burada...
ALL I DO
Kalbim çarpınca bana geldin
Ben mutluyum, sen gel
Ben buradayken
Gözlerimi açıyorum ve sen orada değilsin
Her düşündüğümde korkuyorum
Bu yüzden seni şimdi arıyorum
Sen oradasın değil mi?
Her gün gözlerin kapalı
Böyle hayal ediyorum
Asla uyanma ve burada kal
Bütün gün sadece seni düşünüyorum
Birlikteyken
Gece geldiğinde gökyüzünden nefret ediyorum
Her gün yarını dört gözle bekliyorum
Böylece uyurken seninle buluşabilirim
Gözlerimi kapatıyorum ve seni düşünüyorum
Günümü şimdi seninle geçiriyorum
Bütün gün sadece seni düşünüyorum
Birlikteyken
Gece geldiğinde gökyüzünden nefret ediyorum
Her gün yarını dört gözle bekliyorum
Böylece uyurken seninle buluşabilirim
Gözlerimi kapatıyorum ve seni düşünüyorum
Günümü şimdi seninle geçiriyorum
Bütün gün sadece seni düşünüyorum
-Elif -
→Sol tarafta açılır penceredeki iletişim formundan, sayfanın altındaki yorum kısmından ya da gmail hesabım leyden535@gmail.com adresine göndereceğiniz iletileriniz ile benimle iletişime geçebilirsiniz.
Bu sayfada yer alan fikir, tasarım, yazı ve fotoğraflar Elif Kaygusuzoğlu'na aittir ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserlerini Koruma Kanunu kapsamında koruma altındadır. İzinsiz olarak kopyalanması, kullanılması ve alıntı yapılması suç sayılmaktadır.