''Gerçekleşemeyecek bir hayalde açamayacak bir çiçek büyüttüm.'' ''이뤄지지 않는 꿈속에서 피울 수 없는 꽃을 키웠어 '' ↫엘리프 일기 ↫Elif'in Günlüğü ↫Elif's Diary
Seni hissetmek. Her anımda. Kar yağarken kar tanelerinde olduğunu bilmek. Tenime düşen her tanede sevilmek istediğini bilmek. Her hikayede seni var etmek. İçime dolan her ferahlığın sen olduğunu bilmek. Mutluluğun, acının senden geldiğini bilmek. Müziğin ezgilerinde seni anımsamak. Müziği delicesine sevmek seninle. Her adımımın, her nefes alışımın, her dokunuşumun seni hatırlatacağını, tekrar tekrar aynı anı yaşatacağını bilmek.
Kar tanelerini sevmek. Seni sevmek gibi. Sana dokunmak, seni hissetmek gibi. İçimdeki acıya dokunmak. Beni anlayacağını bilmek gibi. Bedenim her sarsıldığında, beni toparlayacak olduğun gerçeği gibi. Derime batan her iğnedeki yaşadığım his gibi, hem acı hem de onsuz kalma korkusu. Yani seni hep hissetmek, duymak.
Seni istemek. Canının yanmasından zevk almak sanki...
''Seni sustuklarından tanımak. Seni kırmadığın kalplerden, gitmediğin yerlerden, izlemediğin filmler, dinlemediğin şarkılar, sevmediğin insanlar, fikirler. Seni yapmadığın şeylerden tanımak. Bu var bir yerde. Bir yerde de senin anlatmanla bilinenler. Kırmızıya nasıl baktığın. Hangi kortejlerde yürüdüğün. Hangi hakkı savunursun daha çok. Hangi haksızlığa gelemezsin. Hangi cümleyi içine atar hangisini kaldıramazsın. Hangi kitap raflarında hangi odadasın en çok. Dolunayın yanında şarap arar mısın, Bülent Ortaçgil sever misin. Tren yolculuğu ne demek senin için, ne demek bazı banklar. Etkilendiğin noktalar. Hissizleştiğin duygular. Ama en çok hangisinden, boynun mu, dudakların mı, o da, tamam, ama uğurlu koltuk numaran. Uğurlu kitap sayfası. Uğurlu sigaran. Banka sırasında nasıl beklersin, köpekleri nasıl seversin, kar yağınca üşümek ister misin, battaniyeyle sokakta kedi arar mısın, anlat, nasılsın? Anlattığın her şey yaptıkların. Ama bak yapmadıkların, bilmediklerin. Gitmediğin yerler. Bir yerde duruyor. Bir yerde her şey bekliyor öyle. Bekleme. Bekletme''
Kendi sınırım 2 yıl. Bugün bunu düşündüm hep. 2 yılım var. Yapamadıklarımı yapmak için. Yazacaklarımı yazmak, okuyacaklarımı okumak, gezeceğim yerleri gezmek, insanlara onları sevdiğimi söylemek, seveceğim insana sarılmak için ve çok daha fazlası için sadece 2 yıl - yalnızca 2 yıl. Neden 2? Açıklama yapmam gerektiğini düşünmedim bu konuda. Buraya yazmak için kendim kabul etmeliyim önce. Herkesin 1 yıldan fazla uğraştığı bir şeyi 4 ayda yapabilirim mesela. Glisemik dalgalanmalarımı, çevremdeki insanları, kendi hayatımı yeniden başlayarak düzenleyebilirim. Aklımı toparlayıp bu kadar da her şeyi önemsememem gerektiğini kendime itiraf edebilirim. Mabel Matiz'in albümlerini alıp delicesine dans edip delicesine ağlayabilirim. Her şeyi en başından alıp olmak istediğim kişi olabilirim. Onu sevebilirim. İtiraf etmem gerekenleri bu süre içinde itiraf edebilirim. Kimin ne düşüneceğiyle ilgilenmeden kendim ne istiyorsam içimden nasıl geliyorsa öyle davranabilirim. Herkese iyi ya da güzel bakmak konusunda biraz daha düşünebilirim. Araştırmam gerekenleri araştırıp geniş bir bilgi birikimine sahip olabilirim. Öğrenmek için özel çok şey var kafamda. Başta da zihnimi toparlayıp güzel bir başlangıç yapmalıyım. Klasik İngilizce buhranından çıkmak için, daha iyi biri olmak için, daha fazla müzik keşfetmek için, romanlarıma yenilerini eklemek için, bloğumu daha da kullanılabilir bir yer haline getirmek için, artık Hangul'u rahatça yazabilmek için de bu süre yeterli olacak bana. Kendi kendime iyi gelebilmem için bu kararlara ihtiyacım var!
사랑은 뭐가 사랑 it’s all fake love
(Aşk mı? Aşk da nedir? Tüm aşklar sahte)
→Sol tarafta açılır penceredeki iletişim formundan, sayfanın altındaki yorum kısmından ya da gmail hesabım leyden535@gmail.com adresine göndereceğiniz iletileriniz ile benimle iletişime geçebilirsiniz.
Bu sayfada yer alan fikir, tasarım, yazı ve fotoğraflar Elif Kaygusuzoğlu'na aittir ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserlerini Koruma Kanunu kapsamında koruma altındadır. İzinsiz olarak kopyalanması, kullanılması ve alıntı yapılması suç sayılmaktadır.